Δεύτερος θάνατος
Μέσα σε μια μοναδική συγκυρία και με πάνδημα εκδηλωμένη την κοινωνική κατακραυγή και αντίδραση της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων στη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, και κάποιοι δικαστές αποφάσισαν ότι τέσσερα μεγαλοστελέχη της «μεγάλης φίλης» Εθνικής Τράπεζας, που πλούτισε από τις κρατικές καταθέσεις και τις συντάξεις, δεν πρέπει να τιμωρηθούν μαζί με ένα μεγαλογιατρό, για μια άλλη δολοφονία οκτώ περίπου χρόνια πριν. Τη δολοφονία του Παναγιώτη Βασιλέλλη που είχε προκαλέσει αντίστοιχες μαζικές αντιδράσεις, οργής και αγανάκτησης και δηλώσεις «για το μαχαίρι που θα φτάσει ως το κόκκαλο»!
Με το 197/2008 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αιγαίου, που εκδόθηκε προχθές, μία μέρα πριν την κηδεία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, έγιναν δεκτές οι εφέσεις τεσσάρων μεγαλοστελεχών της Εθνικής Τράπεζας και ενός μεγαλογιατρού. Σύμφωνα με αυτό και παρά την αντίθετη πρωτόδικη κρίση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Μυτιλήνης που τους είχε παραπέμψει στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, κανένας δεν ευθύνεται και κανένας δεν πρέπει να παραπεμφθεί για το αδίκημα της θανατηφόρου εκθέσεως, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο-δολοφονία στις 4 Μαρτίου 2001 του τετράχρονου τότε Παναγιώτη Βασιλέλλη. «Κανένας μεγάλος ποτέ δεν πάει φυλακή και δεν έχει καμμία αξία μια ανθρώπινη ζωή μπροστά στην παντοδυναμία του χρήματος και της εξουσίας», ανέφεραν χθες, σε ανακοίνωσή τους, οι γονείς του τότε τετράχρονου Παναγιωτάκη.
Κράτος δικαίου;
Σημειώνεται ότι σε αυτή την υπόθεση που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο πριν επτά χρόνια, η οικογένεια Βασιλέλλη, μετά από μεγάλο αγώνα, στον οποίο είχε απέναντί της την Εθνική Τράπεζα, το ελληνικό Δημόσιο, αλλά ακόμα και τη Βουλή των Ελλήνων που νομοθέτησε δυο φορές φωτογραφικά σε βάρος της κατά τη διάρκεια της δίκης, μετά από μεγάλες καθυστερήσεις, εσφαλμένες διώξεις, εφέσεις, νέες ανακρίσεις και σωρεία άλλων ενεργειών, που σε ένα πραγματικό κράτος δικαίου ουδέποτε θα χρειάζονταν, πέτυχε μοναδικής ηθικής αξίας πράγματα:
- Να της αποδοθεί ένα μέρος (το υπόλοιπο είναι σε δικαστική εκκρεμότητα) του παρανόμως τότε δεσμευθέντος τραπεζικού λογαριασμού
- και να επιδικαστεί σε βάρος της Εθνικής Τράπεζας, η μεγαλύτερη ίσως μέχρι σήμερα (για ελληνικό δικαστήριο) αποζημίωση λόγω ψυχικής οδύνης, ποσού δυο εκατομμυρίων ευρώ, που μετά την προχθεσινή κρίση κινδυνεύει.
Στάση ηθικής
Είναι πάντως ιδιαίτερα σημαντικό στις μέρες μας, που κυριαρχούν η διαφθορά, η διαπλοκή και ο παράνομος πλουτισμός, ότι η φτωχή οικογένεια του Παναγιώτη Βασιλέλλη από τη Γέρα, που σήμερα ζουν μαζί με το νέο τους παιδί, την Παναγιώτα, στο Πλωμάρι, ο πατέρας Στρατής δουλεύει εργάτης και η μητέρα Γεωργία εργάζεται στο Γηροκομείο Πλωμαρίου, δε θέλουν για τον εαυτό τους ούτε ένα ευρώ. Μοναδικός τους σκοπός, η υλοποίηση ενός οράματος-στόχου ζωής, η δημιουργία ενός ιδρύματος με το όνομα του παιδιού τους, στο οποίο θα πάνε όλα τα χρήματα που θα τους επιδικαστούν και το οποίο θα έχει ως σκοπούς τη δημιουργία ενός Πολύκεντρου Υγείας στην περιοχή της Γέρας, την οργάνωση και εμπλουτισμό σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων της δεξαμενής δοτών μυελού των οστών, ώστε να γίνουν πάνω από 200.000 και να μπορεί αυτή να καλύπτει το 70% των περιπτώσεων στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, τη λειτουργία σε αυτό το Πολύκεντρο Υγείας ενός συμβουλευτικού κέντρου πληροφοριών για τους γονείς των παιδιών με αντίστοιχα προβλήματα και τη δημιουργία, μαζί με την Ιατρική Σχολή Αθηνών, ενός ερευνητικού κέντρου. Πόσο αλήθεια κινδυνεύει με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αιγαίου αυτό το όνειρο;
Πηγή: Emprosnet
Το θέμα το είχα αναπτύξει εδώ.
8 σχόλια:
agapi αυτές τις φοβερές και άγριες ώρες που χάθηκε ένα δεκαπεντάχρονο παιδι, τι μπορεί να πει κανείς. Μια εν ψυχρώ δολοφονία με όλα τα τραγικά επακόλουθα.
Είμαι ακόμα και σήμερα θρυμματισμένος από αυτό το περιστατικό. Έχω ακόμα συσσωρευμένη την οργή από τότε, τότε που το "κράτος δικαίου" έδωσε εξουσία δέσμευσης του ερανικού ποσού σ' έναν
αχαρακτήριστο νομικό σύμβουλο.
Το ίδιο κράτος δικαίου έκανε αυτόν αξιωματούχο στην ΥΠΕΕ (πρ.ΣΔΟΕ) κι αποκαλύφθηκε η παρελθούσα δράση του όταν ενεπλάκη τ' όνομά του στην υπόθεση Ζαχόπουλου, νομίζω.
Τ' όνομά του μου διαφεύγει!
Λοιπόν; Ποιος είναι ο δολοφόνος του παιδιού; Ο καταπολεμήσιμος ως τότε καρκίνος ή τα καρκινώματα που θρέφει γενιές και γενιές αυτό το κράτος δικαίου;
Σπαράξαμε με το χαμό του μικρού, δακρύσαμε γι' αυτή τη μάνα, γονατίσαμε απ' την εικόνα του πατέρα που μέσα σε 3 μήνες γέρασε 30 χρόνια! Ο Θεός να δίνει ευλογία σ' αυτούς και το παιδάκι τους κι ας αναπαύσει με τη Θεία Δίκη την ψυχούλα του Παναγιώτη.
Γιατί όλα εδώ πληρώνονται!
Κι αυτά τα ερπετά που φταίνε,
θα πληρώσουν!
χαιρετε ...το φοντο της αναρτησης σου το ασπρο ενοω δυσκολευη το διαβασμα....
αυτο βλεπουν οι νεοι και λενε οτι δεν εχουμε πλεον αξιες,και ολοι ειναι ιδιοι οι πολιτικοι...ειναι μια απο της αιτιες που βγηκαν στους δρομους....και ριχνουμε νερο στο μυλο της καθε ΕΞΟΥΣΙΑΣ....
πρεπη να ακουσουμε τα σημερινα προβληματα τους..
Δυστυχώς η Ελλάδα σκοτώνει και ξανασκοτώνει κάθε μέρα, με κάθε ευκαιρία τα παιδιά της...
Αγάπη,
μπράβο σου!!
Πολύ σωστή η επισήμανσή σου και ο παραλληλισμός των δύο γεγονότων!
Το έχω πει δυστυχώς και εγώ!
Δεν τιμωρούνται οι Μεγαλόσχημοι και Επώνυμοι! Οι μικροί τιμωρούνται!!
δυστυχώς!!
Αίσχος! Ντρέπομαι για την Ελληνική Δικαιοσύνη!
Noμίζω οτι αυτη η υπόθεση ειναι απο αυτές που ατράνταχτα αποδεικνύουν το πόσο διεφθαρμένο Κράτος ειναι αυτό που ζούμε.
Μην ξανακούσω για διαπρέποντες Ελληνες για τους οποίους καμαρώνουμε ! Εχουμε πολλούς παραπάνω για να ντρεπόμαστε.
Η λύση είναι μια: δημιουργία ενός κράτους δικαίου και πρόνοιας, με σεβασμό προς κάθε ανθρώπινη ζωή και προς τα παιδιά, τα οποία είναι το Μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και για την ευαισθησία σας, @φίλοι μου.
@προς όλους,
Η λύση είναι μια: δημιουργία ενός κράτους δικαίου και πρόνοιας, με σεβασμό προς κάθε ανθρώπινη ζωή και προς τα παιδιά, τα οποία είναι το Μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και για την ευαισθησία σας, @φίλοι μου.
Δημοσίευση σχολίου